Vakantietip: Uit de oude doos: treinen in Wales 1993 & 1995

In 1993 ben ik met mijn broer John, bij de clubleden wel bekend, daar op “treinen” vakantie geweest.

In 1995 samen met een goede vriend van mij en tevens clublid Dick van Leeuwen en ons beider echtgenotes, beide keren gelogeerd in dezelfde cottage.

In 1986 ben ik met mijn vrouw en onze jongste zoon Jeroen tijdens een trektocht met de tent door heel Engeland daar ook geweest.

Alle foto’s in dit artikel komen uit deze 3 jaren.

Wales is een onderdeel van het Verenigd Koninkrijk en heeft een oppervlakte van 20.000 km², het heeft ruim 3 miljoen inwoners.

Dit deel van Groot Brittannië (zeg nooit Engeland daar) zit barstensvol met spoorbanen, grotendeels smalspoor.

Wij logeerden in Blaenau Ffestiniog in een kleine cottage, de eigenaar bleek de voorzitter te zijn van de FFestiniog Railway.

Hij nodigde ons uit voor een rondleiding op het depot en langs het traject van de toen toekomstige Welsh Highland Railway.

We zijn daar natuurlijk op ingegaan, hij heeft ons ruim een halve dag rondgeleid en we zijn op plekken geweest waar een normale toerist nooit komt.

Het was een schitterende ervaring.

Het “Welsh” is een bijzondere taal, hieronder een voorbeeld: De langste naam op een station in Wales:

Dit station ligt op het eiland Anglesey in het Noord Westen, en is met 2 bruggen verbonden met het vasteland.

Ik zal hieronder een opsomming geven van de banen die we toen bezocht hebben, met daarbij een korte beschrijving, daarbij plaats ik de foto’s die toen door mij genomen zijn.

Die foto’s waren natuurlijk analoog (dia’s), ik heb ze allemaal gedigitaliseerd.

De Ffestiniog Railway is de oudste smalspoorbaan van de wereld, hij bestaat al meer dan 200 jaar.

Op deze baan rijdt o.a. de “Fairlie”, een bijzondere lok met 2 ketels, het machinistenhuis met de vuurplaats zit in het midden.

In eigen werkplaats bouwen ze daar zelf deze locs naar authentiek voorbeeld.

Een van de grote voordelen van deze bouwwijze is dat er geen draaischijven nodig zijn, de loc heeft zogezegd twee voorkanten.

De voorzitter vertelde dat er plannen waren om de oude baan naar Caernarfon (Welsh Highland Railway) weer in ere te herstellen, alle Engelse treinengekken hadden al honderden Engelse ponden gestort al voordat er ook maar iets bestond, alleen de intentie was al genoeg.

De goede man gaf ons een rondleiding langs het traject waar hier en daar alleen nog maar gedeeltes van de spoordijk te zien waren, rails lagen er totaal niet.

Een zeer ambitieus plan, maar sinds 2011 rijdt deze 40 km. Lange baan weer van Porthmadog naar Caernarfon.

Tegenwoordig heet deze spoorbaan de “Ffestiniog and Welsh Highland Railways”

Beide banen starten in Porthmadog, de Ffestiniog Railway rijdt naar Blaenau Ffestiniog en de Welsh Highland Railway rijdt naar Caernarfon.

De spoorwijdte van beide banen is 1 ft. 11,5 inch, oftewel 597 mm, baanlengte Ffestiniog Railway is 21,7 km, van de Welsh Highland Railway 40,2 km.

Website, Wikipedia.

De Snowdon Mountain Railway is een schitterende smalspoorbaan die een spectaculaire tocht naar de top van Mount Snowdon maakt, het begin is in LLanberis.

Spoorwijdte 2 ft. 7,5 inch, oftewel 800 mm, trajectlengte 7,5 km.

Website, Wikipedia.

Spoorwijdte 1 ft. 11,5 inch, oftewel 597 mm, trajectlengte 4 km.

Website, Wikipedia.

Bij de Bala Lake Railway, waar dezelfde “speelgoed” locjes rijden als bij de hiervoor beschreven baan, werden we zeer gastvrij in het seinhuis ontvangen door de voorzitter van de club.

Hij was een gezellige prater en gaf ons een beschrijving van de baan in gebrekkig Nederlands, hij had zelfs een A4’tje in het Nederlands voor bezoekers.

Toen ik hem vroeg hoe dat kwam vertelde hij dat hij jarenlang in de haven van Rotterdam gewerkt had waar hij een beetje Nederlands geleerd had.

Hij gebruikte die kennis om de Nederlandse bezoekers wat wegwijs te maken.

De spoorwijdte is 2 ft oftewel 610 mm, en de lengte van het traject is 7,2 km.

Website, Wikipedia.

Deze smalspoorbaan start aan de kust in het plaatsje Tywyn op het station Wharf Station en ligt in Noord Wales, iets ten noorden van de Vale of Rheidol Railway.

Spoorwijdte 2 ft. 3 inch, oftewel 686 mm, trajectlengte 11,67 km.

Website, Wikipedia.

Deze smalspoorbaan ligt op de grens van Wales en is zeker de moeite waard om te bezoeken. Ze rijden met interessant materiaal en zoals bijna overal is de omgeving schitterend.

Spoorwijdte 2 ft. 6 inch, oftewel 762 mm, trajectlengte 13,7 km.

Website, Wikipedia.

 
De Vale of Rheidol Railway heeft zijn beginpunt in Aberystwyth aan de kust en het eindpunt is na 19 km in Devils Bridge.

Hij loopt door een schitterend landschap en het eindpunt is zeker spectaculair.

Spoorwijdte 1 ft 11 ¾ inch, oftewel 603 mm, trajectlengte 18,91 km.

Website, Wikipedia.

Deze baan ligt net buiten Wales, maar we kwamen er langs op weg daar naartoe.

Een bijzonder interessante spoorbaan, met enorm veel materiaal waar we onze ogen hebben uitgekeken en langs de baan en op het depot genoten hebben en veel plaatjes geschoten.

Hier vind u een filmpje gemaakt tijdens het 2017 Spring Steam Gala op 18 & 19 maart 2017!

Normaalspoor, lengte 26 km.

Website, Wikipedia

De Great Orme Tramway is een Victoriaanse kabel trambaan, hij heeft zijn beginpunt op Victoria Station in LLandudno en wordt dan omhooggetrokken met een kabel naar de bergtop “Great Orme Summit”, waar het eindpunt is.

De tram bestaat uit zgn. “San Francisco Cable Cars” en is de enige kabel getrokken tram van Groot Brittanië.

De kabelrol machine die boven staat was oorspronkelijk door stoom aangedreven, maar werd in 1958 vervangen door een electrisch aangedreven kabelrol.

De baan bestaat uit 2 secties, het onderste deel heeft een stijging van 26,15 %, het bovenste 10 %.

Spoorwijdte 3 ft. 6 inch, oftewel 1067 mm, trajectlengte

Website, Wikipedia

Kortom, een reis naar Wales voor zowel de schitterende natuur, maar zeker ook de hoeveelheid aan spoorbanen, is zeker de moeite waard!

Alle in dit artikel beschreven spoorbanen bestaan nog, de meeste zijn zelfs uitgebreid en af en toe is er een nieuwe bijgekomen.

Samenstelling, tekst en foto’s: Herman Scholten.